Ταπί την Παρασκευή – Missing Translation

To Greekgamer, σέβεται τις δυσκολίες που αντιμετώπιζει ο μέσος Έλληνας σε περίοδο οικονομικής κρίσεως. Γι’αυτό, αναγνωρίζοντας οτί μπορεί, ακόμα και μέλη της δικής μας κοινότητας, να προτιμούν να ξοδέψουν κάπου αλλού το, με κόπο κερδισμένο, κομπόδεμά τους (ένα σπα, λίγη λευκή τρούφα, την δερματόδετη έκδοση του 1895 του The Rhyming Dictionary of the English Language in Which the Whole Language is Arranged According to Its Terminations βρε αδερφέ) παρουσιάζει, κάθε βδομάδα, ένα (τζάμπα) παιχνίδι που μας κέντρισε το ενδιαφέρον.

Ο, δοσμένος σαν γελοιογραφία, κόσμος του Missing Translation έχει συγκεκριμένα μοτίβα: ανεμογεννήτριες (ή μήπως είναι απλά μεγάλοι ανεμιστήρες;) να κάνουν τη δουλειά τους αδιαφορώντας για τις ασχολίες των ζωντανών, γάτες αραγμένες νωχελικά σε σκεπές και περβάζια και ένα περίεργο είδος, σα διασταύρωση ανθρώπου με κάκτο, που κατοικεί τον μικρό οικισμό που τοποθετείται η δράση και οι οποίοι μιλάνε μια γλώσσα η μετάφραση της οποίας, όπως θα συμπέραναν ήδη οι παρατηρητικοτεροί εκ των αναγνωστών, μας διαφεύγει.

Μικρό το κακό, η γλώσσα του gaming, και συγκεκριμένα των απλών μηχανικών γρίφων που αποτελούν τον πυρήνα του παιχνιδιού και που φαίνεται πως πρέπει να λύσει ο γενειοφόρος ήρωάς μας για να καταφέρει να επιστρέψει στον κόσμο του, είναι παγκόσμια. Υπάρχουν τρεις κατηγορίες με 25 διαφορετικούς γρίφους αυξανόμενης δυσκολίας: στην πρώτη πρέπει να περιστρέψετε μια ομάδα από γρανάζια ώστε να ταιριάζουν οι απολήξεις τους, στην δεύτερη να καλύψετε μια επιφάνεια περνώντας από κάθε σημείο της μόνο μια φορά και στην τρίτη να συγχρονίσετε την κίνηση κάποιων τετραγώνων ώστε να τοποθετηθούν ταυτόχρονα στις προκαθορισμένες θέσεις τους.

Ακόμα και οι πολυπλοκότεροι από αυτούς, πάντως, δε θα σας ζορίσουν ιδιαίτερα, καθώς η λογική με την οποία είναι φτιαγμένοι και η γενικότερη αίσθηση που αποπνέει το παιχνίδι, είναι μιας ιδιόρρυθμης χαλάρωσης. Το απόκοσμο-αλλά-χαριτωμένο κλίμα ενισχύεται από το ευχάριστο, Φελινικό soundtrack και από τα λιτά, καθαρά ασπρόμαυρα γραφικά του που θυμίζουν, παραδόξως, το άκρως καταθλιπτικό, αλλά εξαιρετικό, Cart Life.

Παρ’ολ’αυτά το πιο ενδιαφέρον στοιχείο του Missing Translation είναι εντελώς προαιρετικό. Ο ήρωάς μας μπορεί να λύσει όλους τους γρίφους, να ασχοληθεί μόνο περαστικά με τους κατοίκους του μυστηριώδους αυτού κόσμου και να γυρίσει στο σπιτάκι του χωρίς περαιτέρω καθυστέρηση. Σε αυτό το σημείο θα έχετε πάρει και όλα τα achievements (αν το παίζετε στο Steam όπου επίσης διατίθεται τζάμπα) – όλα εκτός από ένα που θα εκκρεμεί για να σας υπενθυμίζει ότι κάτι έχετε αφήσει πίσω στον κόσμο από τον οποίο βιαστικά αποχωρήσατε. Ποια η λειτουργία της δυνατότητας για διάλογο με τους κατοίκους του, όταν ποτέ δε χρειαστήκατε τη βοήθεια τους για να επιστρέψετε; Πώς ακριβώς συνεννοείστε μέσω αυτού του κύβου στον οποίον χαράζετε γραμμές που προφανώς αντιστοιχούν σε έννοιες κατανοητές από τους ντόπιους και στις οποίες σας απαντάνε αντίστοιχα; Και ποιο μυστικό κρύβεται στη μεγάλη αίθουσα διαλέξεων στο υψηλότερο κτίριο της πόλης με τους επιβλητικούς πίνακες και τις προτομές της;

Αν σας ιντριγκάρουν οι ερωτήσεις, ή αν απλά θέλετε να χαλαρώσετε για λίγα λεπτά παίζοντας με τους γρίφους στον περίεργο κόσμο του, μπορείτε να κατεβάσετε το Missing Translation από εδώ (ή από το Steam για τους κυνηγούς achievements). Αν πάλι το θέλετε σε κινητό, υπάρχει έκδοση για Android σε τιμή τυρόπιτας.