Καλά ρε φίλε, δεν τα έμαθες; Τα τέλη της δεκαετίας του 80 τα έκαναν πλακάκια με την δεκαετία του 90 και επανεμφανίστηκαν σχεδόν παντού. Από τα μαλλιά (ασχολίαστο, υπάρχουν και τα άσχημα συνεπακόλουθα καμιά φορά) μέχρι το gaming. Που λες λοιπόν τότε, παλιά, όταν ακόμα το Ρετιρέ ήταν σε πρώτή προ(σ)βολή, τα side scrolling shoot’ em ups γαμούσαν και έδερναν. Δικαίως, δεν το συζητάμε. Τι να αναφέρω πρώτο. R-Type, σε όλες τις εκδόσεις του, πόσες να ήταν τρείς τέσσερις χιλιάδες; Salamander, Project X.
Εδώ κολλάει κι ένα Gryphon Knight Epic, γνήσιος εκπρόσωπος της αγνής 80τήλας και 90τήλας των προγόνων του. O Sir Oliver, που για κάποιο λόγο μου θυμίζει τον Άρθουρ από το Ghosts ‘n’ Goblins, έχει ήδη στο βιογραφικό του μια νίκη ενάντια σε έναν δράκο ΝΑ με το συμπάθιο. Τον σκότωσε τον μακαρίτη, παντρεύτηκε την πριγκίπισσα, έσωσε το βασίλειο (όοοοοολε) και μετά; Μετά έκανε μια μπάκα από εδώ ως το κοντινότερο σουβλατζίδικο. Τώρα πια ντεφορμέ και λαπάς έρχεται αντιμέτωπος με παλιούς συμμαχητές του. Τι συνέβη, γιατί ξάφνου από φίλοι γίναν εχθροί; Τύφλα να έχει η Δυναστεία.
Σας περιμένουν 8 διαφορετικοί κόσμοι. Ο ένας είναι πιο όμορφος από τον άλλο. Και πιο δύσκολος όμως. Εδώ παίζει μάλιστα ένας μηχανισμός που θυμίζει Mega Man. Κάθε ένας από τους ανταγωνιστές –πλέον- ιππότες φέρει ένα όπλο. Τον στέλνετε για βρούβες, αρπάζετε το όπλο του, και το χρησιμοποιείτε. Α-λα Mega Man, θα σας βοηθήσουν λιγότερο ή περισσότερο για να υποτάξετε τα διάφορα bossάκια.
Χαρακτηριστικά στοιχεία του gameplay που πρέπει να γνωρίζετε:
- Υπάρχουν πλήκτρα (αν παίζετε με joypad είναι οι σκανδάλες, από default, όλα όμως είναι παραμετροποιήσιμα) που στρέφουν τον Sir Oliver δεξιά, όπως πάνε όλοι οι ήρωες δηλαδή από το Super Mario κι έπειτα, ή αριστερά. Το παιχνίδι επιτρέπει πισωγυρίσματα.
- Πολλές φορές θα κατεβείτε και προς τα κάτω, σε ορισμένες πίστες.
- Αν κρατήσετε πατημένο το fire τότε θα φορτώσει μια πιο δυνατή επίθεση η οποία δύναται να βγάλει από την μέση περισσότερους από έναν εχθρούς, εφόσον είναι στην σειρά πάντα.
- Υπάρχουν βοηθητικά όπλα, για παράδειγμα αγόρασα ένα δρακάκι με χρήματα που έβγαλα και το είχα μαζί μου. Κάθε τόσο πυροβολούσε κι αυτό, όχι τρελή βοήθεια αλλά οκ, είχα μια παρέα 😛 Αυτά μένουν κάθε φορά που ξεκινάτε, άσχετα από τον αριθμό των τάφων που τρώτε.
- Μπορείτε εάν πετύχετε τα projectiles που εκτοξεύουν οι εχθροί σας να τα εξουδετερώσετε πριν σας κάνουν ζημιά.
Τα γραφικά του Gryphon Knight Epic είναι σχεδιασμένα με φοβερό μεράκι και φαντασία. Οι χαρακτήρες γεμάτοι χρώματα, γεμάτοι σκέρτσο και τσαχπινιά. Η κίνηση ομαλότατη, πολλά προσεγμένα frames κάνουν παρέλαση στην οθόνη. Τα περιβάλλοντα είναι εξίσου πολύχρωμα, μπριόζικα. Πάρα πολύ ευχάριστο διάλλειμα ειδικά μετά από την μαυρίλα/καφετίλα των «σοβαρών» μεγάλων τίτλων που κυκλοφορούν. Για κάποιον λόγο μου θύμισαν, τόσο τα backgrounds όσο και τα sprites, την σειρά των Metal Slug.
Δηλαδή ως τώρα μου έφερε στο μυαλό το Ghosts ‘n’ Goblins, το Metal Slug και το Mega Man. Πρωτότυπο σίγουρα το Gryphon δεν το λες. Όχι, θα το πω. Πρωτότυπο δεν είναι. Το θέμα βέβαια δεν είναι η έλλειψη πρωτοτυπίας, το θέμα είναι αν το Gryphon Knight Epic είναι καλό shoot’ em up. Ε, λοιπόν είναι. Δεν υπάρχει λόγος για υπερ-ανάλυση εδώ. Δεν υπάρχει λόγος να το πιάσεις σε βάθος, να γράψεις δοκίμια αναλύσεις. Δεν υπάρχει λόγος ο μηχανισμός μάχης του (sic) να εξελιχθεί από επίπεδο σε επίπεδο. Ας εξελιχθούν τα αντανακλαστικά σου. Ας εξελιχθείς εσύ. Μην γίνεις λαπάς σαν τον Sir Oliver.
Κι αν κάποτε έζησες τις δόξες των κλασσικών side scrollers, τράβα παίξε το Gryphon Knight Epic. Αν θέλεις ένα παιχνίδι δύσκολο που απαιτεί εκμάθηση των κόσμων του, μα παράλληλα σου δίνει λόγους να σπάσεις τα όρια των όσων έμαθες, επιβραβεύοντας την περιέργεια σου με μυστικά, να το αγοράσεις.
Μην το πάρεις αν βαριέσαι τα shoot’ em ups. Μην το πάρεις αν θέλεις ντε και καλά, με το ζόρι, κάτι πρωτότυπο. Κάτι πειραματικό. Δεν είναι, δεν θα ήθελα προσωπικά να είναι. Το πραγματικό μου παράπονο είναι η έλλειψη multiplayer (έστω τοπικό). Αντιλαμβάνομαι πως δεν συνάδει με την ιστορία, αλλά, κάτι τέτοιο δεν αποτελεί σοβαρό εμπόδιο. Δεν πρόκειται εξάλλου για το Όσα Παίρνει ο Άνεμος εδώ. Κρίμα, είναι μια χαμένη ευκαιρία για μπόλικη διασκέδαση μαζί με φίλους.
Στην περίπτωση τώρα που το αγοράσεις, παίξεις, και θέλεις κι άλλο, σου προτείνω να δοκιμάσεις το φανταστικό Jamestown ή το Sine Mora.
