Ori and the Blind Forest

Σημείωση από την σύνταξη (βασικά το ίδιο άτομο το γράφει και αυτό, το οποίο άτομο είμαι εγώ δηλαδή διπλο-τριπλά παράξενο): Το παρόν ριβιού, ξέρουμε ξέρουμε, είναι λιγάκι μπαγιάτικο. Έμεινε στο συρτάρι κάπως παραπάνω από το συνηθισμένο. Να το πετάξουμε? Κρίμα είναι. Ξεκινάμε λοιπόν.

Πρέπει να παραδεχτώ πως τα platforms για μένα είναι μια διχασμένη κατάσταση, μια σχέση αγάπης μίσους. Όταν συναντάω κάποιο που με ενδιαφέρει, στην αρχή οπτικά (ναι, οπτικά, γιατί εσείς τι κοιτάτε πρώτα αν είναι καλό παιδί? :P) θέλω κατευθείαν να το αγοράσω και να το παίξω. Συχνά μάλιστα αυτό ακριβώς κάνω. Πολλές από αυτές τις φορές το μετανιώνω και μένει ως άλλο ένα νούμερο στην ολοένα αυξανόμενη συλλογή μου.

Όταν είδα πρώτη φορά το Ori and the Blind Forest λοιπόν, ήταν μάλιστα το trailer του παιχνιδιού η πρώτη μου επαφή μαζί του, μούδιασε το αριστερό μου χέρι παρέλυσε εγκάρσια όοοοοολη η αριστερή μου πλευρά, από το στόμα μου έσταζαν σταγόνες σάλιο και ψέλλιζα σιγανά “το θέλω, το θέλω”. Το αγόρασα καρφί, σούμπιτος. Όπως ξεκίνησα την εγκατάσταση τα φαντάσματα των παρελθόντων λαθών εμφανίστηκαν μπροστά μου.

Λίγη ώρα μετά τα είχε ξορκίσει με μαεστρικό τρόπο η απίστευτη εισαγωγή του Ori and the Blind Forest (από εδώ και πέρα σκέτο Ori, ή σκέτο Forest, πάντως ολόκληρο δεν το ξαναγράφω). Μαγευτικά τοπία απίστευτα ομαλή κίνηση, όλα στο χέρι δουλεμένα. Κι αν νομίζετε πως αυτά τα ακούσατε και για άλλους, όπως π.χ. τα πρόσφατα Rayman, έτσι νόμιζα κι εγώ. Στο Ori ωστόσο συνάντησα πράγματα τόσο θαυμαστά και θαυμάσια που αναρωτιόμουν πως στον γερο διάολο τα κατάφεραν. Όχι μια και δύο φορές, πολύ πολύ περισσότερες.

Το παιχνίδι είναι φτιαγμένο εξ ολοκλήρου σε Unity πασπαλισμένο με μαγικές τεχνικές και ατελείωτο καλλιτεχνικό ταλέντο και οίστρο. Ηχητικά στέκεται το ίδιο δυνατά, και αυτό για ένα παιχνίδι με τα γραφικά του Ori λέει πάρα πολλά. Ιδιαίτερη μνεία εδώ πρέπει να γίνει στην αφήγηση που προσθέτει αυτό το μαγικό κάτι στην ατμόσφαιρα. Όντας προσωπικά fan των αφηγήσεων, την βρήκα εξαιρετική.

Περνάμε στο gameplay. Πρόκειται να γίνω λίγο βαρετός τώρα, αλλά ναι οκ είναι ένα metroidvania. Ξέρεις τώρα από αυτά που έχεις μεν τον χάρτη αλλά δεν μπορείς να πας παντού αλλά μετά μπορείς και χρειάζεσαι κάποιες εξτρά ικανότητες ή εξοπλισμό και έχει και πισωγυρίσματα. Ναι, είναι πολλά τα metroidvanias στις μέρες μας, κοντεύουν να ξεπεράσουν τα FPS και τα παιχνίδια με ζόμπιζ. Το Ori and the Blind Forest (χεχε, είπα ψέματα, τον ξαναέγραψα ολόκληρο τον τίτλο) δεν είναι κάτι το πρωτότυπο αναφορικά με το gameplay του. Αυτό όμως δεν είναι κακό, καθόλου κακό όταν εκτελείται τόσο υπέροχα. Μπορεί να το έχεις ξαναφάει το συγκεκριμένο πιάτο, είναι όμως φοβερά καλομαγειρεμένο.

Ο χάρτης είναι σχεδιασμένος με μεγάλη προσοχή ώστε να σε προ(σ)καλεί να ψάξεις με όσα μυστικά και στροφές χρειάζεται για να έχει νόημα όταν το κάνεις. Οι γρίφοι του καθώς και το platforming στοιχείο του από πλευράς δυσκολίας βρίσκεται εύκολα πάνω από το μέτριο. Μάλιστα υπάρχει περίπτωση να καταλήξετε σε περιοχές που δεν θα έπρεπε με βάση την δυναμικότητα και τις ικανότητες που έχει αναπτύξει ο χαρακτήρας σας ως εκείνο το σημείο. Σε αυτή την περίπτωση φυσικά ακολουθεί τάφος. Ή γρήγορο τρέξιμο. Που σε τέτοιες περιπτώσεις καταλήγει επίσης σε τάφο.

Ένα παράδοξο είναι πως η αυξημένη δυσκολία συνοδεύεται από ένα μουσικό χαλί, πανέμορφο δεν λέω, που όμως προϊδεάζει για καταστάσεις πολύ χαλαρότερες. Κάτι που δεν ισχύει σε καμία περίπτωση. Στο θέμα των διαθέσιμων κινήσεων και ικανοτήτων τώρα, το Ori and the Blind Forest διαθέτει πολλά διαφορετικά καλούδια. Μπορείτε ακόμα και να αποκρούσετε εισερχόμενα projectiles αντιπάλων με το κατάλληλο timing. Πληθώρα αλμάτων και διαφορετικών επιθέσεων, όλα εξελίξιμα με ένα συστηματάκι πόντων. Σε γενικές γραμμές η κίνηση υπερέχει της επίθεσης, καθιστώντας το Ori κατά κύριο λόγω μια platform εμπειρία. Αν μάλιστα κάνετε αρκετή προπόνηση, ή έχετε εκ γενετής εξωγήινες ικανότητες (αν είναι έτσι ψαχτείτε για μακρινούς συγγενείς στην Ασία) θα καταφέρετε ορισμένα combos κινήσεων που μοιάζουν με χορευτικές παραστάσεις εν το μέσω πηγαινοερχόμενων εχθρών και θανατηφόρων παγίδων.

Το saving system του παιχνιδιού ουσιαστικά σας επιτρέπει να κάνετε save κατά το δοκούν, κάνοντας χρήση του energy meter. Υπάρχουν ωστόσο ορισμένες περιοχές που το saving δεν επιτρέπεται. Να έχετε τον νου σας.

Κλείνοντας να τονίσω κάτι πολύ σημαντικό. Εάν παίξετε με πληκτρολόγιο, βάση της εμπειρίας μου, θα δυσκολευτείτε πολύ. Το καλύτερο που έχετε να κάνετε για να το απολαύσετε είναι να χρησιμοποιήσετε joypad.