Έσπασα μια από τις βασικότερες αρχές μου. Ο προσωπικός μου κώδικας τιμής, όταν έρχεται η ώρα να γράψω για ένα video game, μου επιβάλει να μην διαβάζω και να μην βλέπω ή ακούω άλλες απόψεις. Τις εννιά στις δέκα φορές αυτό επηρεάζει, έστω και λίγο, την κρίση. Θέλεις δεν θέλεις. Κι όμως αυτή την φορά διολίσθησα. Κι ανοίγω Steam και βλέπω ανάμεικτες κριτικές λίγο πριν κλείσω το κείμενο μου.
Πανέμορφη κίνηση με γραφικά που θυμίζουν για κάποιο λόγο το He-Man, στο στιλάκι τους.
Τι στον γέρο διάολο, μονολογώ φωναχτά ολομόναχος δείχνοντας άλλη μια φορά πως χρειάζομαι γιατρό. Άλλο παιχνίδι έπαιξα εγώ; Μούχμου χμου. Κι όμως μάλλον άλλο παιχνίδι θα έπρεπε να παίξουν κάποιες εκ των αρνητικών. Θα πατήσω όπως τα κατάφερα επάνω τους για να σας εξηγήσω τι είναι αλλά και τι δεν είναι το Skyshine’s Bedlam (κανονικά σκέτο Bedlam θα ήταν, αλλά σκέτο Bedlam υπάρχει ήδη στο Steam, οπότε…)
Tactical turn based RPG, αλλά με μια σημαντική διαφορά.
Ναι, εντάξει, έχουμε μάθει να περιμένουμε κάποια πράγματα πάνω κάτω από παρόμοια παιχνίδια. Μια από τις συνήθειες μας είναι το δέσιμο με τους ήρωες που ελέγχουμε. Πάρτε το XCOM για παράδειγμα. Θέλεις να τους δεις να ανεβαίνουν να εξοπλίζονται να αναβαθμίζονται να εξελίσσονται, να ζουν πάνω από όλα. Να θάψεις units που πάλεψες να φτιάξεις, που τα θέλεις δίπλα σου. Κωλοκατάσταση.
Το Bedlam υπό αυτό το πρίσμα έρχεται να πασαλείψει την πληγή που αφήνει η απώλεια με μπόλικο χοντρό αλάτι μέσα από τους ωκεανούς που δεν θα βρεις στις έρημες εκτάσεις του. Καθώς θα ουρλιάζεις με πόνο στην οθόνη σου, κοιτώντας τους νεκρούς σου να αυξάνονται με κάθε turn των αντιπάλων, σου τις ξεπλένει με δύο τζούρες ουισκάκι για να τσούζει.
Που καταλήγει όλο αυτό, καταλήγει στην προσέγγιση που δίνει το Skyshine’s Bedlam στο όλο concept. Εδώ δεν πρόκειται για ένα παιχνίδι ζωής και επιβίωσης, πρόκειται για ένα παιχνίδι θανάτου σε κάθε γωνία. Μην δεθείς πολύ με τα units σου. Στο λέω από τώρα. Αν το προσεγγίσεις έτσι, γνωρίζοντας πως όλοι μα όλοι είναι αναλώσιμοι, θα περάσεις υπέροχα. Διαφορετικά θα περάσεις υπέροχα πάλι αλλά μάλλον έχοντας καταπιεί μερικά Ζάναξ.
Η πορεία προς την μάχη.
Κάπως έτσι πάει η δράση: Το όχημα προχωράει (οθόνη με το όχημα να προχωράει, duh) και διάφορα τυχαία καλά ή κακά γεγονότα συμβαίνουν στην πορεία του. Έλα, ok, το διορθώνω. Διάφορα κακά συμβαίνουν στην πορεία του. Υπάρχουν μετρητές για το φαΐ σου, για τα καύσιμα σου, για τα «πυρομαχικά», το Power όπως ονομάζεται στο παιχνίδι που τροφοδοτεί τα όπλα σου. Στην ουσία είναι το inventory σου ολόκληρη αυτή η οθόνη. Κάποια στιγμή μέσα από πήγαινε έλα στον χάρτη φτάνεις στην πρώτη σου μάχη.
Εδώ διαλέγεις ομάδα που αποτελείται από units με ειδικότητες πάνω κάτω γνωστές, άλλος είναι γερό παλικάρι και σηκώνει το ξύλο, άλλος είναι sniperάς αλλά στην πρώτη σφαλιάρα ενταφιάζεται, κουλουπού κουλουπού. Έξυπνο στοιχείο η ανταμοιβή σου, αυξάνεται ανάλογα με τον αριθμό στρατιωτών που τοποθετείς στην μάχη. Αυτό προωθεί έναν ρισκαδώρικο τρόπο προσέγγισης που σε συνδυασμό με την δυσκολία του Bedlam τσακίζει κόκκαλα. Έ, τι θέλατε δηλαδή, θα προτιμούσατε να κάθεστε όλοι μαζί με τα εχθρικά units και να το συζητάτε πίνοντας μπυρίτσα;
Η εξέλιξη επί του πεδίου νορμάλ, μοιάζει πολύ με Banner Saga εάν το έχετε παίξει, εάν δεν το έχετε παίξει το κάθε unit έχει δύο κινήσεις για οτιδήποτε θέλει να κάνει. Κίνηση ή επίθεση, εφόσον είναι εντός εμβέλειας ο αντίπαλος. Έξτρα προσοχή εδώ να δώσετε στην τοποθέτηση πίσω από εμπόδια ώστε να καλύπτεστε.
Μια ροτοσκοπική ομορφιά.
Για την μέθοδο της ροτοσκόπισης έχουμε ξαναμιλήσει, και θα ξαναμιλήσουμε στο μέλλον. Μην φοβόσαστε δεν πονάει. Στην ουσία είναι μια τεχνική animation που είδαμε πρόσφατα στο The Banner Saga και τώρα βλέπουμε κατά τις μάχες του Skyshine’s Bedlam. Πανέμορφη κίνηση με γραφικά που θυμίζουν για κάποιο λόγο το He-Man, στο στιλάκι τους. Πάρα πολύ ωραία, όπως βλέπεται και στις φωτογραφίες. Τόσο μέσα στις μάχες, όπου το παιχνίδι γίνεται ισομετρικό, όσο και στις υπόλοιπες οθόνες αρχής γενομένης από την φοβερή title screen αποπνέει όρεξη φαντασία και μεράκι.
Άξιος μνείας και ο ήχος με highlight το σπικάζ του εκφωνητή άλλα και τα βαρβάτα γεμάτα γδούπο εφέ του. Μουσική υπόκρουση εντελώς φαρ ουέστ, δένει με τις μαντ-μαξικές ερημιές του.
Έλα, μην είσαι φλώρος. Βάλε λίγο permadeath στην ζωή σου.
Ας το κλείσουμε εδώ. Θα το πρότεινα; Εξαρτάται. Εάν ψάχνετε μια δύσκολη κατάσταση που απαιτεί τακτική σκέψη και μπορεί να σας κάνει να ουρλιάξετε από τα νεύρα σας, ναι. Εάν θέλετε να δείτε τους στρατιώτες σας να μεγαλώνουν ως τα βαθιά γεράματα γεμάτους λέβελζ ικανότητες και όπλα τελευταίας κοπής, πάλι ναι γιατί είναι καλό ρε γαμώτο, αλλά θα απογοητευτείτε σε αυτό το κομμάτι.
Θα πεθάνουν όλοι κάποια στιγμή, σοβαρά, και αυτή η στιγμή δεν θα αργήσει. Σύνταξη στο Bedlam δεν παίρνει κανένας, ούτε πρόωρη, τίποτα. Μόνο ραδίκια και αυτά ανάποδα. Όμως αυτή η θνητότητα αυτό το παίρνω την έννοια του permadeath και στην πασαλείβω στα μούτρα με γυαλόχαρτο, έχει μια άγρια ομορφιά.
Αν νομίζεις πως μπορείς να την αντέξεις, έλα κάτω στις αλάνες του Bedlam να δούμε πόσο μάγκας είσαι.
Επίσημη Ιστοσελίδα: Skyshine’s Bedlam
Σελίδα Steam: http://store.steampowered.com/app/367600/
