Τα καλύτερα γραφικά του 2015

Ήρθε εκείνη η εποχή του έτους, η εποχή της λίστας. Ποδαρικό κάνουμε φέτος με την ουσία για κάθε video game, το μόνο που μετράει πραγματικά. Δηλαδή τα γραφικά! Ε, μην ακούσω τώρα ανοησίες για gameplay και τα συναφή. Ναι ναι ξέρω καλό παιδί να είναι. Τα παρακάτω πάντως ήταν κουκλιά.

The Witcher 3

Δεν είναι μόνο θέμα ανάλυσης σε pixels ή μετέωρης καλλιτεχνικής ιδιαιτερότητας ο τομέας των γραφικών – αν ήταν το πρώτο θα κοιτούσαμε και tech demos κι αν ήταν το δεύτερο θα τη βγάζαμε σε γκαλερί αντί μπροστά από οθόνη με το controller στο χέρι. Η ουσία είναι το τι προσφέρει η εικόνα στο παιχνίδι, το πως δένει με τον κόσμο, αναδεικνύει τη θεματική του και ενισχύει το κλίμα του. Για μένα, κανένα άλλο ψηφιακό περιβάλλον δεν αποδόθηκε τόσο ταιριαστά μέσα στο 2015 όσο η λασπωμένη Velen: ένας τεράστιος, αφιλόξενος βαλτότοπος βουτηγμένος στη δυστυχία, τη σήψη και την πολεμοθρεμμένη κακουχία. Τσαλαβουτώντας στους βρώμικους χωματοδρόμους της, διασχίζοντας τα πεδία μάχης με τους άθαφτους νεκρούς, με σταγόνες βροχής να σκάνε πάνω στην οθόνη και να σε κάνουν να νοιώθεις το κρύο και την υγρασία μέσα στο σαλόνι σου, τα γραφικά του Witcher 3, δεν ντύνουν απλά τον κόσμο του – σε ρουφάνε μέσα του.

Το επέλεξε και έγραψε για αυτό, και μπράβο του, ο αξιολάτρευτος Αλέξανδρος Χατζηιωάννου 

Ori and the Blind Forest

Πέραν του ότι είναι ένα ιδιαίτερα καλοφτιαγμένο παιχνίδι (4 χρόνια ανάπτυξης είναι αυτά) το Ori and the Blind Forest δεν έχει κάτι καινούριο να προσφέρει σε μηχανισμούς, τουλάχιστον όχι κάτι το σπουδαίο. Τα γραφικά όμως, αχ αυτά τα γραφικά, είναι τόσο λαχταριστά που μόνο που τα αναφέρω μου τρέχουνε τα σάλια. Οι φωτισμοί, τα animations, τα εφέ, τα χρώματα και το παραμυθένιο ύφος συντελούν σε μία πανδαισία που τελικώς σε συνεπαίρνει. Μέχρι να το παίξω είχα κι άλλα στο νου μου ως υποψήφια όπως το Trine 3: The Artifacts of Power, άπαξ και το έπαιξα όμως δεν υπήρχε γυρισμός. Η μόνη αληθινή σύγκριση γίνεται με την αντίδραση του εγκεφάλου σου όταν βλέπεις το καλύτερο σιροπιαστό του κόσμου!

Εξαιρετική επιλογή από τον φοβερά μέτριο παίκτη Γιώργο Κυρενέ

Trine 3: The Artifacts of Power

Τί έφτιαξαν πάλι αυτοί οι Φινλανδοί… Ζωγράφισαν! Οι τύποι στην Frozenbyte πρέπει πρώτα απ’ όλα να ξέρουν από χρώμα! Μου συνέβη στο Trine και στο Trine 2 να χαζεύω με τις ώρες τις απίθανες αποχρώσεις του μωβ, του φούξια, του πράσινου, που είχαν επιλέξει. Το ίδιο έγινε και με το τρίτο μέρος της σειράς. Πηγαίνω στοίχημα, ότι θα το πάθετε κι εσείς. Αυτοί οι φωτισμοί πάλι δεν παίζονται! Η Frozenbyte έκανε και το βήμα παραπάνω δημιουργώντας έναν πλήρως τρισδιάστατο κόσμο πλούσιο σε εντυπωσιακά στοιχεία και με τοποθεσίες έκπληξη. Αν δε σας γεννηθεί η επιθυμία να κάνετε μία βουτιά στη θάλασσα, όταν θα βρεθείτε στην εξωτική παραλία με τη χρυσαφένια άμμο, τους κοκοφοίνικες και τα γαλαζοπράσινα νερά, να μην με λένε Μαρία! Τα μοντέλα των χαρακτήρων μεγάλωσαν και οι developers έβαλαν την τέχνη τους και στόλισαν όμορφα τα ρούχα, την πανοπλία, τα καπέλα, αλλά και τα όπλα. Ψεγάδια θα εντοπίσετε αρκετές φορές και τα textures στον χώρο δε θα σας αφήσουν με το στόμα ανοιχτό σε όλες τις περιπτώσεις, αλλά η αρτιότητα δεν είναι πάντοτε το ζητούμενο. Το σύνολο είναι που μετράει και η συνολική εικόνα του Trine 3: The Artifacts of Power είναι απλώς μαγική!

Επιλογή με θηλυκή φινέτσα και χάρη, από την Μαρία Αναγνωστοπούλου

The Flame in the Flood

Πώς κάνεις 30 πολύγωνα (υπερβολή) να φαντάζουν σαν 30000 πολύγωνα (ποτέ δεν ήμουν καλός με τα νούμερα); Το The Flame in the Flood φτιάχτηκε προφανώς από μάγους εκεί στην Molasses Flood. Τους ρώτησα και το αρνήθηκαν, αλλά εγώ ξέρω. Κάτι τέτοιο δεν γίνεται κάθε μέρα και δυστυχώς χάθηκε κάπου ανάμεσα στις άπειρες κυκλοφορίες και τους τετράπλ Α τίτλους. Κι όμως, αν γραφικά δεν είναι μόνο η αυστηρή αιχμή του τεχνολογικού δόρατος, εδώ θα δακρύσεις στο πρώτο ηλιοβασίλεμα. Στο ομορφότερο ηλιοβασίλεμα που έχω δει ποτέ σε οθόνη. Διάολε τι χρώματα τι πάθος πραγματικό με το έργο του πρέπει να έχει κάποιος για να τα πετάξει με τέτοιο τρόπο στον ψηφιακό καμβά. Σπασμένα κομμάτια το πρόσωπο της ηρωίδας μας, πεταμένα μοναχικά πολύγωνα που υπό διαφορετικές συνθήκες θα έλεγε κανείς πως είναι αποτέλεσμα κάποιου bug. Όχι εδώ. Εδώ φτιάχνουν ένα εκφραστικό πρόσωπο. Αλλά τι να λέμε τώρα, εδώ οι άνθρωποι ανάψαν φωτιά μέσα σε πλημμύρα. Αν δεν το παίξεις κατέβασε τουλάχιστον ένα wallpaper.

Τελευταίος και ιδρωμένος (μπλιαχ) ο Χρήστος Ελιόγλου, έγραψε κι αυτός την μαλακία του