Πρώτες εντυπώσεις – Brigador

Τα mechs και τα videogames είχαν πάντα μια τρικυμιώδη σχέση. Θεωρητικά, λίγα πράγματα θα μπορούσαν να αποτελέσουν καλύτερο υλικό ανάπτυξης για ένα, ας πούμε, action shooter από τεράστια ρομπότ που περιπλανιούνται σε πόλεις του μέλλοντος, οπλισμένα σαν αστακοί, σπέρνοντας την καταστροφή. Αμ δε! Το Cylu της Firebird ήταν ένα από τα τέσσερα παιχνίδια που πήρα μαζί με την αγορά του Commodore 64 εκεί κάπου στα μέσα της δεκαετίας του ’80 (σε κασέτα παρακαλώ) και ήταν το μόνο που φόρτωσα μια και μοναδική φορά και δεν ξανάκανα τον κόπο. Λίγα χρόνια αργότερα, το rpg BattleTech – The Crescent Hawk’s Inception αποτύγχανε αντίστοιχα και είναι από τις μάλλον πιο αδιάφορες στιγμές της θρυλικής Westwood. Εδώ ο τιτάνιος Hidetaka Miyazaki δεν καάφερε να διασώσει τη σειρά Armored Core από τη μετριότητα προτού αφοσιωθεί στo Demon’s Souls, οι υπόλοιποι τι ελπίδες θα μπορούσαν να έχουν;

Τελευταία πάντως διακρίνουμε μια ελπιδοφόρα κινητικότητα: πέρα απ’το επερχόμενο Battletech που έσπασε κοντέρ προσφάτως στο Kickstarter, έχουμε και το, ταπεινότερο μεν, αξιολογότατο δε, Brigador. Το ντεμπούτο της Stellar Jockeys γίνεται με ένα ισομετρικό shoot”em up στο οποίο αναλαμβάνετε συμβόλαια καταστροφής σε διάφορους βιομηχανικοφουτουριστικούς προορισμούς και τα εκτελείτε ελέγχοντας το mech της επιλογής σας. Φυσικά η τοπική ασφάλεια δε θα σας αφήσει να καταστρέψετε τα θηριώδη κανόνια που αποτελούν τους κύριους στόχους σας έτσι ανενόχλητα, οπότε πιθανότατα θα χρειαστεί να χρησιμοποιήσετε την κάλυψη που παρέχει το περιβάλλον, να ανεφοδιαστείτε και να ξεπαστρέψετε και ορισμένους ενοχλητικούς, πεζικάριους ή mechs, κατά τη διάρκεια της αποστολής. Οι βασικοί μηχανισμοί του, καθώς και ο τρόπος παρουσίασης του θα θυμίσουν στους παλιότερους το Desert Strike του SNES.

Το πρώτο πράγμα που κάνει εντύπωση είναι ο, μάλλον ιδιαίτερος, τρόπος ελέγχου του mech σας που, μέχρι να εξοικειωθείτε, θα κουτουλάει σε κολόνες, θα κολλάει σε φράχτες και, γενικώς, θα πηγαινοέρχεται σα μεθυσμένο. Ο λόγος είναι διπλός. Από τη μία έχουμε τα λεγόμενα tank controls, με τα οποία ο χαρακτήρας σας αντί να προχωράει αυτόματα προς την επιθυμητή κατεύθυνση μόλις την υποδείξετε, πρέπει πρώτα να περιστραφεί για να την αντικρύσει – αν συνεχίσετε να κινείστε κατά τη διάρκεια της περιστροφής θα καταλήξει αλλού. Στην ήδη ζαλιστική αυτή βάση έρχεται να προστεθεί και το σύστημα στόχευσης που λειτουργεί, μέσω mouse, ανεξάρτητα από την πορεία του mech. Με άλλα λόγια αλλού θα θέλετε να πάτε, αλλού θα πηγαίνετε κι αλλού θα σημαδεύετε!

Η πολυπλοκότητα αυτή θα μπορούσε να είναι καταστροφική αλλά είναι, παραδόξως, ευχάριστη. Σ’αυτό σίγουρα συμβάλλει η αυξημένη αντοχή του mech σας και η ικανότητά του, όποιο εμπόδιο δε μπορεί να το προσπεράσει, να το ισοπεδώνει. Με αυτό τον τρόπο, τα αλλοπρόσαλλα controls δεν τιμωρούν τον παίκτη (τουλάχιστον όχι στις πρώτες πίστες), τα οχτάρια που διαγράφει ο χαρακτήρας σας ενώ προσπαθείτε να τον ευθυγραμμίσετε είναι περισσότερο διασκεδαστικά παρά εκνευριστικά και η όλη διαδικασία εξοικείωσης έρχεται αβίαστα.

Ο δυστοπικός του κόσμος έχει αποδοθεί με γραφικά σε 16-bit στυλάκι, σκοτεινά και λουσμένα στο νέον, ενώ το animation του είναι ομαλότατο, πλην μιας-δύο περιοχών μετά το τελευταίο update – υποθέτω όμως ότι είναι προσωρινό το πρόβλημα και θα διορθωθεί με κάποιο από τα επόμενα, καθώς οι developers δείχνουν συνεπέστατοι στο εβδομαδιαίο πρόγραμμα που έχουν ορίσει για βελτιώσεις και προσθήκες. Η μουσική είναι εξαιρετική, με παχύρευστες, Καρπεντερικές μελωδίες να δένουν άψογα με τα σκοτεινά, βιομηχανικά περιβάλλοντα του. Τα ’80s synths έχουν αρχίσει να γίνονται μόδα στα videogames (με σημαντική καθυστέρηση σε σχέση με τα γραφικά) αλλά, προσωπικά, θα χρειαστώ πολλούς τίτλους ακόμα (και δουλειές αρκετά χαμηλότερης ποιότητας) για να τα βαρεθώ.

Επομένως, χρίζει άμεσης αγοράς; Όχι ακριβώς. Το Early Access είναι πάντα και λιγάκι τζόγος, οπότε μια σχετική εγκράτεια είναι χρήσιμη ανεξάρτητα απ’το αν τα πρώτα δείγματα γραφής είναι θετικά – και η αλήθεια είναι πως η Stellar Jockeys έχει δώσει αρκετά τέτοια. Αλλά πέρα από τη μόνιμη επιφυλακτικότητα απέναντι σε τίτλους των οποίων η διαδικασία ανάπτυξης δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί, το Brigador έχει, προς το παρόν τουλάχιστον, ακόμα μια βασική έλλειψη. Δεν έχει βρει – ακόμα – τρόπο να αποκτήσουν συνοχη τα διάσπαρτα στοιχεία του. Εκτελείς συμβόλαια, μαζεύεις χρήμα αλλά δεν υπάρχει κάτι που να τα συνδέει όλ’αυτά, δεν υπάρχει κάποιο ευρύτερο σενάριο, μία πορεία, μία εξέλιξη. Διεκπεραιώνεις απλά μία αποστολή και περνάς στην επόμενη χωρίς κάποια αίσθηση προόδου ή συνέχειας.

Φυσικά είναι ακόμα νωρίς. Η Stellar Jockeys φαίνεται να έχει μεγάλα σχέδια καθώς έχει ανακοινώσει πως στα επόμενα updates θα ασχοληθεί με την προσθήκη πιλότων (με ξεχωριστά στατιστικά ίσως;) καθώς και με το βασικό ζήτημα του πως διαθέτεις όλο αυτό το χρήμα που συσσωρρεύεις, ενώ, λογικά, θα προστεθεί και κάποιο story mode στην πορεία. Στην παρούσα του μορφή, το Brigador είναι περισσότερο ο σκελετός ενός παιχνιδιού που βασίζεται σε εξαιρετικά θεμέλια. Απ’τον τρόπο που θα επιλέξουν να τον ντύσουν οι δημιουργοί του, εξαρτάται το αν θα εκπληρώσει τις υψηλές προσδοκίες που έχει δημιουργήσει.

Επίσημη Ιστοσελίδα: stellarjockeys.com

Αγορά: Steam