Όσοι έχουν ασχοληθεί με κάποιο από τα Football Manager, Total War, Crusader Kings κι άλλες turn based εμπειρίες που διαστρεβλώνουν την αντίληψη του χρόνου σίγουρα θα αναγνωρίζουν την έκφραση “Έναν γύρο ακόμη.” Την αναγνωρίζουν γιατί έπιασαν πολλές φορές τον εαυτό τους να υπόσχεται ακριβώς αυτό και να αποτυγχάνει παταγωδώς βλέποντας το πρώτο φως της ημέρας για ακόμη μία φορά. Πραγματικά μου έχει περάσει η σκέψη ότι οι τύποι που τα αναπτύσσουν έχουν σατανικές διαθέσεις. Κάτι σαν τον αστικό μύθο που ήθελε να εκτελείται μαύρη μαγεία παίζοντας ανάποδα έναν δίσκο των Iron Maiden. Το Rogue State μου ξύπνησε μετά από πολύ καιρό αυτή την αίσθηση, βέβαια όχι σε τόσο μεγάλο βαθμό όσο τα προαναφερθέντα, δεν είναι όμως καθόλου μικρή υπόθεση το ότι κατάφερε να το κάνει.
Τι παίζει
Έπειτα από αιματηρή επανάσταση με εσένα ως πρωτοστάτη δημιουργήθηκε η Λαϊκή Δημοκρατία του Basenji. Ως αρχηγός του κινήματος αναλαμβάνεις τα ηνία της χώρας συνθέτοντας την κυβέρνηση της όπως νομίζεις. Μια χώρα όπου έπειτα από πολυετείς συγκρούσεις είναι ακόμη κατεστραμμένη σε μεγάλο βαθμό. Εσύ έχεις την υποχρέωση όχι μόνο να γλείψεις πληγές αλλά να την ανοικοδομήσεις πλήρως και να την οδηγήσεις στην ανάπτυξη και τα μεγαλεία. Το πως θα το κάνεις εξαρτάται από τις συνθήκες και την προσωπική σου διαχείριση.
Ευαίσθητα θέματα που όσο κι αν τα πλησιάζεις με χιούμορ είναι δύσκολο να βγεις αλώβητος. Αυτό όμως θα το αναπτύξουμε αργότερα. Ξεκινάς διαλέγοντας υπουργούς. Επιλέγεις τέσσερις για τα εξής πέντε υπουργεία. Οικονομικών, αμύνης, εξωτερικών, υποδομών και τέλος το επικοινωνιακών. Το κάθε ένα εξ αυτών σου δίνει ένα μπόνους για τους τρεις πρώτους υπουργούς οι οποίοι είναι τυχαίοι σε κάθε νέο παιχνίδι που ξεκινάς όπως τυχαία είναι και η κοινωνική ομάδα που επηρεάζουν. Το τέταρτο κι έχοντας αρνητικές συνέπειες αναλαμβάνει πάντα ο αδερφός σου Farouk ο οποίος μονίμως καιροφυλακτεί να πάρει την εξουσία για πάρτη του. Όπως καταλαβαίνεις οι αποφάσεις σου εδώ καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό τον σκελετό της βασικής σου στρατηγικής.
Χάραξε πορεία
Το Rogue State εξελίσσεται σε γύρους κατά την διάρκεια των οποίων μπορείς να εκτελέσεις ως και τέσσερα actions. Κάθε φορά που τελειώνει ένας γύρος λαμβάνει χώρα ένα τυχαίο γεγονός όπου καλείσαι να επιλέξεις την στάση σου. Κάποιες φορές θα είσαι τυραννικός, άλλες προοδευτικός και κάπου κάπου ουδέτερος. Πάντα σε αναλογία με τις συνθήκες που επικρατούν την δεδομένη περίοδο αφού σχεδόν κάθε επιλογή έχει αρνητικές και θετικές συνέπειες.
Η τυχαιότητα είναι πολύ σημαντικό στοιχείο του παιχνιδιού κι ευτυχώς με πολύ θετικά αποτελέσματα. Σε κάθε playthrough θα έχεις διαφορετικές γειτονικές χώρες με επίσης διαφορετικά πολιτεύματα και γενικά μία πληθώρα random παραμέτρων που κάνουν κάθε περασιά από το campaign μοναδική.
Από μία τεράστια λίστα παραγόντων που πρέπει να προσέχεις η με διαφορά κυριότερη όλων είναι τα policies. Σε αυτά υπάρχουν sliders με τα οποία ορίζεις την πολιτική σου σε διάφορους τομείς. Οι παράγοντες που αφορά χωρίζονται σε τρία βασικά σημεία. Πρώτον είναι το οικονομικό, το να βοηθάς ΑΜΕΑ για παράδειγμα κοστίζει χρήματα ανά γύρο από τον προϋπολογισμό. Έπειτα έχουμε δείκτες που αφορούν το ΑΕΠ, την ανεργία, τα εργασιακά δικαιώματα, την εγκληματικότητα, την διαφθορά και το κοινωνικό κράτος. Τέλος είναι οι διάφορες κοινωνικές ομάδες που χωρίζοντε σε πατριώτες, καπιταλιστές (φιλελέδες), φονταμενταλιστές και τους liberals (κάτι σαν αριστεροευαίσθητοι χιπστεράδες). Ο κάθε ένας από τους παραπάνω παράγοντες επηρεάζονται αναλόγως με το πως έχεις καθορίσει τους sliders. Οι περιπλοκές μεταξύ των ομάδων λόγω αντικρουόμενων αντιλήψεων και συμφερόντων είναι το κτήνος που έχεις να αντιμετωπίσεις.
Το δεύτερο βασικό είναι ο προϋπολογισμός. Πρέπει να προσέχεις να έχεις όσο το δυνατόν θετικότερο ισοζύγιο ανά γύρο κρατώντας ταυτόχρονα ευχαριστημένους όλους τους υπόλοιπους. Από εκεί και πέρα πρέπει να τα έχεις καλά με τον στρατό (εξοπλιστικά), να κάνεις χατίρια στους υπουργούς, να επικοινωνείς με πολιτικές και οικονομικές προτάσεις στους υπόλοιπους αρχηγούς κρατών, να χτίζεις υποδομές και να επενδύεις σε νέα τεχνολογικά επιτεύγματα. Αυτά είναι τα χτυπητά, υπάρχουν κι άλλες τόσες λεπτομέρειες εδώ κι εκεί που πραγματικά είναι ατελείωτες. Όπως για παράδειγμα το ότι μπορείς να τραβήξεις χρήματα στον προσωπικό σου λογαριασμό από το κρατικό ταμείο (γνωστές σε εμάς καταστάσεις).
Λεφτά υπάρχουν
Δύσκολη η ζωή για έναν φαινομενικά απόλυτο ηγέτη. Όσο προχωράς σε επόμενους γύρους τα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί δημιουργούν μία τοξική κατάσταση για το κράτος. Θα αναγκαστείς να πάρεις δύσκολες αποφάσεις ενώ όταν σκάσει και η πρώτη κρίση θα πελαγώσεις. Οι κρίσεις αυτές μπορεί να είναι οικονομικές όπως γίνεται τώρα στα αλήθεια, να αφορούν εμφύλιο μειονοτήτων και διάφορα άλλα τα οποία αν δεν αντιμετωπίσεις μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα θα δεις την οθόνη του game over.
Το να έχεις θετικό ισοζύγιο στο κρατικό ταμείο είναι το μεγάλο στοίχημα. Όσο έχεις χρήματα μπορείς να αντιμετωπίσεις σχεδόν τα πάντα. Εδώ όμως υπάρχει ένα πρόβλημα στο gameplay. Πολλές φορές φτάνεις σε σημεία που δεν έχεις τι άλλο να κάνεις και απλά περνάς τους γύρους έτσι, περιμένοντας να έχεις ενεργό ρόλο. Αυτό συμβαίνει είτε γιατί δεν έχεις χρήματα είτε γιατί έχεις φτάσει στο απόγειο της δόξας και τα έχεις με όλους καλά. Θα μου πεις έτσι γίνεται και στην πραγματικότητα, εφόσον όμως μιλάμε για παιχνίδι θα έπρεπε πάντα να έχεις κάτι να κάνεις διαφορετικά νιώθεις πως τρέχει χωρίς να έχεις συμμετοχή στα τεκταινόμενα.
Όσο έπαιζα και παρατηρούσα τέτοια προβλήματα η LRDGames, Inc. άρχισε τα updates διορθώνοντας και προσθέτοντας σύμφωνα με το feedback των παικτών. Πολύ θετική κίνηση που μου δείχνει πως αγαπούν την δημιουργία τους και την υποστηρίζουν. Δεν εξαλείφθηκαν εντελώς τα κενά που ανέφερα παραπάνω όμως σίγουρα έγιναν πιο ανεκτά και γενικά ήταν αλλαγές προς την σωστή κατεύθυνση. Υπάρχουν βέβαια ακόμη κάτι θεματάκια με τον κέρσορα ώρες ώρες αλλά τίποτα το τραγικό.
The Dictator
Τα καρτουνίστικα γραφικά θα σου φέρουν στον νου adventures της προηγούμενης δεκαετίας. Αυτό σε συνδυασμό με ατάκες κι άλλα τραγελαφικά δημιουργούν μία ανάλαφρη χιουμοριστική ατμόσφαιρα. Θα συναντήσεις όμως πολλά στερεότυπα τόσο σε πληθυσμιακές ομάδες όσο σε πρόσωπα και καταστάσεις. Αυτό εύκολα μπορεί να αποθαρρύνει άτομα που προέρχονται ή έστω έχουν σχέση με χώρες της μέσης ανατολής η οποία ακόμη αντιμετωπίζει εσωτερικές κρίσεις και τις παρεμβάσεις της δύσης. Στην εποχή μας το μόνο σίγουρο είναι πως όλο και κάποιος θα προσβληθεί. Στον αντίποδα το ίδιο συμβαίνει με την αντιμετώπιση των ΗΠΑ/ΟΗΕ κάτι που εξισορροπεί, αν κι όχι απόλυτα, την κατάσταση.
Ξεπερνώντας τις πολιτικές πεποιθήσεις του καθενός έχεις να κάνεις με ένα καλοφτιαγμένο παιχνίδι και τα προβλήματα δεν είναι τόσο μεγάλα ώστε να σε αποτρέψουν να το απολαύσεις. Μόλις ανακαλύψεις δε ότι μπορείς να ξεκλειδώσεις νέα σενάρια και να δώσεις στον ηγέτη επιπλέον ιδιότητες ένα κολληματάκι θα το φας. Αν γουστάρεις το συγκεκριμένο είδος, το Rogue State δεν θα σε απογοητεύσει.
