Το παίξαμε: Stairs και τα έκανα πάνω μου!

Η άνοδος των ανεξάρτητων developers ταυτόχρονα με την φθηνή πρόσβαση σε εργαλεία ανάπτυξης καθώς και η διαθέσιμη πληθώρα από resources είχε ως αποτέλεσμα μια πλημμύρα από horror adventures πρώτου προσώπου. Πολλά από αυτά έχουν generic υλικό πεταμένο εδώ κι εκεί ενώ βρίθουν από ποταπές προσπάθειες τρόμου δίχως ίχνος φαντασίας. Μέσα σε έναν τέτοιο κακό χαμό λοιπόν εύκολα μπορεί κάποιος να αγνοήσει το Stairs ως ένα ακόμη αυτής της συνομοταξίας. Θα είναι κρίμα όμως γιατί παρόλο που εμπίπτει ως ένα βαθμό στα παραπάνω, ευτυχώς δεν υπάγεται στην άσχημη πλευρά του φαινομένου.

Ανατριχίλες…

Σαν οπαδός των horror γενικότερα μπορώ με ευκολία να αναγνωρίσω αν ένα τέτοιο παιχνίδι καταφέρνει να πιάσει τον έναν και μοναδικό στόχο που έχει ουσία. Να είναι όντως τρομακτικό, να σε κάνει να θέλεις την μαμά σου και να αλλάζεις τα πάμπερς το ένα μετά το άλλο. Όλα τα υπόλοιπα έρχονται σε δεύτερη μοίρα. Ε λοιπόν το Stairs τα καταφέρνει περίφημα σε αυτόν το τομέα, και με το παραπάνω θα έλεγα.

Εκτός από ένα σημείο καθαρής εξερεύνησης στο μεγαλύτερο μέρος του η συνταγή εκτελείται με τον σωστό τρόπο, χτίζει σιγά και σταθερά την ατμόσφαιρα δημιουργώντας ανατριχίλες μέχρι να σε φέρει στο σημείο που θέλει για να σου πάρει μεμιάς τον όποιο λίγο ανδρισμό σου είχε απομείνει! Οι περισσότερες κοπέλες έτσι κι αλλιώς θα τρέμουν στο 99% της διάρκειάς του και σίγουρα δεν πρόκειται να κοιμηθούν μόνες για μερικά βράδια(καλό αυτό :P). Δεν ήταν λίγες οι φορές που μου σηκώθηκε η τρίχα, με έπιασε ταχυπαλμία και όλο αυτό παρέμεινε έτσι για ώρα μέχρι να έρθει η “γλυκιά” λύτρωση του ξεσπάσματος όπου όπως είναι λογικό κατέβαζα καντήλια μέχρι να ηρεμήσω.

Κάψε το σενάριο 

Το σενάριο σου δίνει τον ρόλο ενός δημοσιογράφου ονόματι Christopher Adams. Όλως περιέργως και σε αντίθεση με τους δημοσιογραφίσκους στο Ελλάντα, αναλαμβάνει να ερευνήσει τρεις μυστηριώδεις εξαφανίσεις. Οι έρευνες για έναν απόφοιτο λυκείου, έναν νεαρό επιχειρηματία και έναν χαρισματικό ιερέα θα σε οδηγήσουν σε ένα κτίριο βαθιά μέσα στο δάσος. Εκεί θα παγιδευτείς στις ιστορίες τους κατεβαίνοντας ατελείωτα σκαλιά(εξού και ο τίτλος) ως την άβυσσο. Το σενάριο είναι εμπνευσμένο από πραγματικά γεγονότα τα οποία συνδέονται σε μία και μοναδική ιστορία. Θα βρεθείς σε περίεργες τοποθεσίες πέρα από κάθε λογική ενώ την πιο βαριά ατμόσφαιρα θα την βρεις μέσα σε κλειστοφοβικά ορυχεία όπου ανείπωτοι τρόμοι σε περιμένουν. Θα καταφέρεις άραγε να ξεμπλέξεις αυτό το κουβάρι που συνδέει τις ιστορίες μεταξύ τους, κι ακόμη ποιο σημαντικό θα μπορέσεις να ξεφύγεις;

Ηχητικός τρόμος 

Τα γραφικά του είναι όσο ποιοτικά χρειάζεται χωρίς να βαραίνουν περαιτέρω το μηχάνημά σου. Αυτό που μετράει περισσότερο από όλα σε παιχνίδι της κατηγορίας όμως είναι ο ήχος και το Stairs δεν απογοητεύει. Τον χρησιμοποιεί άψογα για να χτίσει την αναγκαία ατμόσφαιρα. Καθότι ποιοτικότατος λοιπόν σου συνιστώ να παίξεις με ακουστικά(αν σου βαστάει) ώστε να ακούς καθαρά τον κάθε ψίθυρο, σύρσιμο και βογκητό λες και βρίσκεσαι ο ίδιος εκεί.

Ένα μικρό παράπονο αφορά την αίσθηση του βαδίσματος που θα την ήθελα λίγο καλύτερη όπως και καλύτερο ήχο βημάτων, αλλά δεν μπορείς να τα έχεις πάντα όλα, στα περισσότερα πρώτου προσώπου έχεις την αίσθηση ότι μονίμως ίπτασαι λίγο πάνω από το έδαφος, κάτι που εδώ δεν συμβαίνει. Αναγκάζομαι όμως να το επισημάνω καθώς κάτι τέτοιο θα σε έβαζε ακόμη περισσότερο στο πετσί του ρόλου.

Ότι λάμπει…

Η ιστορία εκτυλίσσεται μέσω ενός ημερολογίου που έχεις στην διάθεσή σου ανά πάσα στιγμή και ανανεώνεται τις περισσότερες φορές απαθανατίζοντας τα στοιχεία με την φωτογραφική σου μηχανή. Η εν λόγω μηχανή χρησιμοποιείται επίσης για επίλυση γρίφων, διαδραστικότητα με το παραφυσικό και κάποιες φορές για να έχεις ορατότητα μέσα στο απόλυτο σκοτάδι. Καταλήγω προτείνοντάς το χωρίς δεύτερη σκέψη αφού πρόκειται για ένα διαμαντάκι από εκείνα που χαίρεσαι σαν μικρό παιδί όταν τα ανακαλύπτεις.

Σελίδα Steam: Stairs