Enki βέβηλο Review

Έχω αναφερθεί ξανά στο πόσο έχουν κατακλύσει, κατά κύριο λόγο την αγορά του PC, τα adventures πρώτου προσώπου. Ένα σημαντικό μερίδιο από αυτά αυτοπροσδιορίζονται στην υποκατηγορία του ατμοσφαιρικού και του horror. Κάπου εκεί προσγειώθηκε πρόσφατα και το Enki. Δημιούργημα της Storm in a Teacup που αποτελείται από έμπειρους developers και ιδρύθηκε το 2013.

Enki λοιπόν, τι υπέροχο όνομα! Έτσι πήρε σάρκα και οστά στις σκοτεινές γωνιές της ανθρώπινης φαντασίας, ίσως για πρώτη φορά στην καταγεγραμμένη ιστορία, ο Βεελζεβούλ, ο έξω από εδώ, ο Λεγεών, το κτήνος, ο Εωσφόρος, ο διάολος, ο σατανάς ρε αδερφέ. Ξεκίνησε να τυραννά τις σκέψεις των Σουμερίων και μεταγενέστερα μεταφέρθηκε στην κουλτούρα των Μεσοποτάμιων κι άλλων λαών. Το ειρωνικό της υπόθεσης για εμάς είναι πως είναι γνωστός και με διαφορετικό όνομα… EA, τυχαίο; Δεν νομίζω 😛 Αφού λοιπόν τελείωσα με την ακαδημαϊκή εισαγωγή μου ας περάσω στο τι γίνεται με το παιχνίδι.

Ανοίγοντας τα μάτια σου, συνειδητοποιείς με την θολή σου όραση ότι βρίσκεσαι σε ένα υγρό μπουντρουμοειδές κελί. Παγώνεις για μια στιγμή αντικρίζοντας την σκελετωμένη μορφή του προηγούμενου ένοικου. Ξαφνικά μία αντίστροφη μέτρηση των 30 λεπτών εμφανίζεται μπροστά σου και σε επαναφέρει βίαια στην πραγματικότητα που λέει ότι παίζεις ένα παιχνίδι. Έτσι απομακρύνεσαι λίγο από το αρχικό immersion και διατηρείς αυτήν την απόσταση δυστυχώς ως το τέλος.

Μετά το πρώτο σοκ ακούς έναν θόρυβο από ψηλά και ίσα ίσα προλαβαίνεις να δεις ότι κάποιος κλείνει την καταπακτή η οποία έτσι κι αλλιώς είναι πολύ ψηλά για να την φτάσεις. Προφανώς έχεις μπλέξει με τον εγκέφαλο ενός νοσηρού ανθρώπου και γνωρίζεις ότι είσαι ένα από τα πολλά του θύματα. Εντωμεταξύ το χρονόμετρο τρέχει κάτι που σημαίνει ότι δεν έχεις και πολύ χρόνο για χάσιμο. Στην πορεία ανακαλύπτοντας περισσότερα στοιχεία θα καταλήξεις ότι η λέξη νοσηρός είναι πολύ μικρή για να περιγράψεις τις ασχολίες αυτού του ανθρώπου. Η λατρεία του προς τον Enki είναι μεγάλη και το μίσος του για τον Χριστιανισμό απύθμενο καθώς στο λημέρι του θα συναντήσεις τις σάρκες των προηγούμενων βασανισμένων θυμάτων, βιβλία μελέτης της άρρωστης θρησκείας του και τον εσταυρωμένο σε πάμπολλες απεικονίσεις. Ομολογώ πως τα γουστάρω πολύ τέτοια πράγματα, βέβηλα κι άρρωστα, κι αυτό επειδή δημιουργούν από μόνα τους μια βαριά ατμόσφαιρα και ξυπνάνε αρχέγονες φοβίες. Ολόκληρος μαντράχαλος να πηγαίνεις να κοιμάσαι με τους γονείς σου γιατί είδες άσχημο όνειρο ένα πράγμα, τς τς τς…

Παρόλη την ωραία πυκνή ατμόσφαιρα και κάποιες μικρές απότομες προσπάθειες να με τρομάξει, όπως λάμπες που σκάνε, πόρτες που κλείνουν με πάταγο και κούκλες που φαίνονται με το φως ενός κεραυνού… δεν τα κατάφερε καθόλου. Ίσως φταίω εγώ που διαθέτω μία μικρή ανοσία αλλά σίγουρα δεν πλησιάζει το επίπεδο του τρομακτικού που θα ήθελα. Σκοπός σου είναι να συνθέσεις τα κομμάτια του puzzle ώστε να ξεφύγεις μέσα σε αυτά τα 30 λεπτά ενώ κάθε φορά που το ξεκινάς από την αρχή τα αντικείμενα αλλάζουν τοποθεσίες κι όλα σχεδόν πρέπει να τα εκτελέσεις με διαφορετική σειρά. Εγώ λοιπόν δεν θα το χαρακτήριζα σε καμία περίπτωση horror αλλά ένα adventure με ωραία ατμόσφαιρα με κύριο χαρακτηριστικό του το άγχος να προλάβεις, αυτό το στρες είναι που πραγματικά σε επηρεάζει. Να σημειώσω επίσης πως διαθέτει διαφορετικούς τερματισμούς οπότε αξίζει να ασχοληθείς μαζί του και μετά την πρώτη ολοκλήρωση. Είναι αναμφισβήτητα μία ωραία ιδέα απλά μπορεί να καταντήσει κουραστικό να περιφέρεσαι συνεχώς στους ίδιους χώρους ψάχνοντας τα ίδια αντικείμενα σε διαφορετικά μέρη και επιλύοντας τους γρίφους με διαφορετική σειρά.

[r] Enki 1

Φαίνεται ότι ο ψυχολογικά διαταραγμένος “φίλος” μας απολαμβάνει τα διηγήματα του Edgar!

Τα γραφικά είναι εξαιρετικά από όλες τις απόψεις, τεχνικά μιλώντας άρτια αλλά και ντυμένα με ωραίες λεπτομέρειες και ποιοτικές φωτοσκιάσεις. Προσοχή όμως γιατί άνετα μπορεί να σου γονατίσουν το PC, ειδικά αν έχει παραπάνω από 2 χρόνια που το απέκτησες. Τα frames πέφτουν για πλάκα και καλοκαιριάτικα οι θερμοκρασίες βαράνε κόκκινο. Στην φάση που βγάζεις την CPU της ρίχνεις μια χλέπα και μέχρι να την αγγίξει έχει εξατμιστεί.

Κατά γενική ομολογία είναι ένα καλοφτιαγμένο adventure κι αυτό που μου άρεσε περισσότερο είναι η θεματολογία του, όπως είπα και πριν είναι η αγαπημένη μου. Όσοι είναι υπερευαίσθητοι με θρησκευτικά ζητήματα βέβαια καλό θα είναι να το αποφύγουν καθώς θα αναγκαστούν να κάνουν πράγματα τα οποία δεν θα ανεχθούν έστω και σε ψηφιακή μορφή. Επίσης δεν έχουν όλοι την ίδια ανοχή στον τρόμο και την φοβία για το παραφυσικό. Άλλους θα τους επηρεάσει λιγότερο ενώ άλλοι μπορεί να κλειστούν σε μια ντουλάπα και να πιπιλάνε τον αντίχειρα ως το πρωί.


Πλατφόρμες:
PC 
Xbox One 
Developers:
Storm in a Teacup 
Publishers:
SOEDESCO Publishing 
Πότε βγήκε:
July 31, 2015
Αριθμός παικτών:




Leave a Reply