The Swindle, απατεωνιάζω στο Wii U!

Αφού λοιπόν το έλιωσε ο Χρήστος στο PC και διάβασα το ενδιαφέρον(λέμε τώρα) review του, ψήθηκα άσχημα, αποφάσισα να το παίξω(το παιχίδι ε) στο Wii U. Δεν θα μπορούσα να είχα πάρει καλύτερη απόφαση. Οπότε σκέφτομαι(το κάνω καμία φορά) δεν μοιράζομαι την εμπειρία εδώ με τη παρέα να περάσουμε όμορφα;

Το The Swindle έτσι κι αλλιώς είναι ένα άκρως διασκεδαστικό παιχνιδάκι με ενδιαφέροντα γραφικά και gameplay, μην λέμε τα ίδια, οπότε όπως και να έχει θα περνούσα καλά. Ξεκίνησα με τον αδερφό μου δίπλα να χαζεύει στο PC και πότε πότε να μου ρίχνει κλεφτές ματιές. Από ότι φάνηκε το έκανε από καθαρή περιέργεια για το παιχνίδι κι όχι για τις καταπληκτικές μου, θεϊκές, ικανότητες. Έτσι είσαι ρε μπασταρδάκι λέω, τώρα θα σου δείξω πως το παίζουνε το κομπολόι να πούμε. Δεν μπορώ να πω, το ενδιαφέρον του το κέρδισα πλήρως αφού παράτησε το PC για να με παρακολουθήσει… να οδηγώ με μαθηματική ακρίβεια στο θάνατο όποιον κλεφταρά έπεφτε στα χέρια μου.

Ο δρόμος της επιτυχίας 

Μότο μου είναι πως πρέπει να πεθάνεις πολλές φορές αν θέλεις να μάθεις πραγματικά ένα παιχνίδι(το χρησιμοποιώ όταν με βολεύει). Έτσι έσκασα πολλάκις σαν καρπούζι από δυσθεώρητα ύψη, με έδειρε επανειλημμένως ένας super μπάτσος, απέτυχα πάνω από μία φορά να απενεργοποιήσω βόμβα και κάποιες φορές έβαλα την ουρά στα σκέλια, μόνο και μόνο για να μην αποθάνω, με εξαιρετικά περιορισμένη λεία. Και οι 100 μέρες φάνηκαν να περνούν πολύ γρήγορα.

Δεν με κορόιδεψε καθόλου, όμως το ήθελε το τσογλάνι, το έβλεπα στο βλέμμα του εγώ ότι γελούσαν και τα μουστάκια του. Νισάφι σκέφτομαι και το παρατάω για να κάνω προπόνηση και να προετοιμαστώ ψυχολογικά. Με ένα άλμα λοιπόν στο βεληνεκές Αντετοκούμπο, φόρεσα με μιας ένα σφιχτοκώλικο βρακί για να αισθανθώ πιο άντρας κι άρχισα τις κάμψεις με το ένα δάχτυλο… στον τοίχο. Η τρίωρη γιόγκα στην στάση του λωτού(τρίωρος ύπνος) με βοήθησε επίσης στο να καθαρίσω τον νου μου από οτιδήποτε περιττό(φραπεδιά) και να καθορίσω τους στόχους μου. Έχω την εντύπωση πως ακούω μια φωνή, σαν παρενθέσεις μέσα στο μυαλό μου… σταμάτησε τώρα, το αγνοώ προς το παρόν.

Η ταύτιση

Γυρνώντας στον τόπο του εγκλήματος έσβησα το φως(μεγάλες τράκες μέχρι να βγάλω άκρη) για να νιώσω πραγματικός ληστής. Δεν έκανα καν τον κόπο να ανοίξω την τηλεόραση(δεν έβλεπα τίποτα όμως) παρά πήρα ανά χείρας το gamepad ξαπλώνοντας στο κρεβάτι, τότε κατάλαβα και πόσο γαμάτη εναλλακτική είναι αυτή ή ιδιαιτερότητα του Wii U. Εντωμεταξύ η φωνή επέστρεψε κι άρχισε να μου την σπάει τώρα, ρε λες να άφησε ο bro πίσω του λίγο πνεύμα ειρωνείας; Τέσπα…

Άρχισα να βυθίζομαι μέσα στον ανύπαρκτο αυτό κόσμο του Λονδίνου περί τα 1890, ένιωθα πως είμαι ένας πραγματικός κλέφτης και πως οφείλω να ασκήσω όσο καλύτερα μπορώ αυτό μου το λειτούργημα πριν μου το αφαιρέσουν βίαια και δια παντός. Μου ερχόταν πλέον τόσο φυσικά να σκαρφαλώνω μαντρότοιχους αθόρυβα, να κάνω βαβά σε ότι αντίσταση συναντήσω και να χακεύω σαν anonymous τραπεζικές καταθέσεις. Με αυτοπεποίθηση και μία ολύμπια ηρεμία που πλέον με διακατείχε η απενεργοποίηση βόμβας ήταν τόσο απλή υπόθεση όπως το μαγκιόρικο άναμμα ενός τσιγάρου(έχω καταφέρει να κάψω και ματόκλαδα κατά την διαδικασία).

Ε λέτζεντ ιζ μπορν 

Το Βικτωριανό Λονδίνο έχει γίνει το λημέρι μου πια, για να μην πω το πουτανάκι μου και χαρακτηριστώ Κορκολής. Οι μέρες έχουν περάσει, κάτι λιγότερο από τις μισές με χωρίζουν από την στιγμή που θα αναγκαστώ να εγκαταλείψω το σκοτεινό μου επάγγελμα. Δεν πειράζει, έχω ήδη κάνει περιουσία κι έχω βελτιώσει τις ικανότητές μου σε σημείο που λίγοι θα πλησιάσουν, φαίνεται άλλωστε ο τρόμος που τους έχω προκαλέσει από την αυξημένη ασφάλεια σε κάθε κτίριο. Όταν έρθει ή ώρα του τελικού αντίο θα είμαι ήδη ένας θρύλος και δεν θα υπάρχει πλέον δυνατότητα να ξεπεραστώ.

Το μόνο που μένει είναι να επιστρέψει το αδέρφι για να του δείξω τα επίπεδα γαματήλας μου, μέχρι και κοντέρ έχω προσαρμόσει πάνω μου, ελπίζω μόνο να μην με αγνοήσει και πάει για τούφες… δεν θέλω να αναγκαστώ να τον δέσω και να του βάλω μανταλάκια στα βλέφαρα!

Επίσημη Ιστοσελίδα: The Swindle

Nintendo eShop: The Swindle Wii U