Steredenn ρίβιου

Τι είναι αυτό που κάνει ένα παιχνίδι άξιο αγοράς; Ακόμα περισσότερο, ως προέκταση του παραπάνω ερωτήματος, τι είναι αυτό που το κάνει διασκεδαστικό; Διαβάζουμε όλοι μας διαρκώς κριτικές, γράφουμε κριτικές (ακόμα κι αν δεν έχεις κάποια σελίδα αφιερωμένη στα games, ε δεν μπορεί όλο και κάπου με τον έναν ή τον άλλο τρόπο θα έγραψες για κάτι που έχεις παίξει) και έχουμε όλοι μας αποκτήσει την τάση να υπέρ αναλύουμε σε βαθμό εμετού.

Κάποτε αρκούσε να έχεις μια πρόκληση μπροστά σου, για σύμμαχο τα αντανακλαστικά και το μυαλό σου, καθώς και μπόλικη διάθεση για να το διασκεδάσεις Κάποτε δεν μας ενδιέφερε αν ακόμα και τα racing έχουν στοιχεία RPG τα οποία λειτουργούν με τρόπο πολλές φορές ψυχαναγκαστικό, ώστε να νοιώθουμε πως δεν πετάμε τον χρόνο μας. Να υπάρχει εξέλιξη, να υπάρχει ανταπόδοση σε νούμερα, σε αντικείμενα, σε levels.

Ανοησίες. Σίγουρα είναι ωραία όλα τα παραπάνω, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως πρέπει να τα αναζητάμε παντού και πάντα. Όχι. Το Steredenn δεν είναι ιδιαιτέρως περίπλοκο. Δεν έχει κάποιο δαιδαλώδες σύστημα διαφορετικών builds και αέναων αναβαθμίσεων

Έτυχε να βρίσκεται δίπλα μου καθώς έπαιζα ένας πολύ καλός φίλος, φανατικός gamer. Το είδε και με ρώτησε αν αυτό που έβλεπε ήταν όλο το παιχνίδι. Αν είχε και τίποτα άλλο, τίποτα πιο βαθύ. Έστω, experience points βρε αδερφέ. Τον πέταξα έξω με τις κλωτσιές. Δηλαδή δεν το έκανα αυτό, αλλά θα μπορούσα.

Υπάρχουν μικροί εχθροί…

Το Steredenn είναι απλά shoot’em up. Δεν είναι bullet hell, αν και μοιράζετε ορισμένα στοιχεία. Εξάλλου τα bullet hell είναι παρακλάδι των shoot’em ups. Για παράδειγμα, το διαστημόπλοιο σας δέχεται χτύπημα μόνο όταν η σφαίρα το βρει στο κέντρο του. Το γύρω- γύρω κομμάτι του sprite σας δεν μετράει. Κάποιες φορές επίσης θα βρεθείτε αντιμέτωποι με αρκετές σφαίρες στραμμένες εναντίον σας και, υπό συνθήκες, η οθόνη θα σας φανεί γεμάτη με αυτές. Αλλά σε καμία περίπτωση δεν φτάνει τα επίπεδα των bullet hell games.

Από πλευράς gameplay και χειρισμού, γιατί αυτά τα δύο πάνε χεράκι χεράκι στο μυαλό μου, το Steredenn στέκεται πάρα πολύ καλά λόγω κυρίως του δεύτερου. Είναι βασικότατο να μπορείς να έχεις την μέγιστη απόκριση και η κίνηση να πραγματοποιείται με τρόπο τέτοιο που προάγει την ακρίβεια στην τοποθέτηση. Είπαμε μπορεί να μην είναι bullet hell αλλά πολλές φορές θα βρεθείτε στριμωγμένοι ενώ γύρω σας γίνεται της ιερόδουλης (δίχως διάθεση να προσβάλουμε τις ιερόδουλες gamers, απλά σχήμα λόγου).

Δεν θα θέλατε να νοιώθετε πως δίνετε την εντολή σήμερα και εκτελείται αύριο, ούτε σαν να κάνετε ice skating. Αναφορικά εδώ με το μέσο του χειρισμού, προτείνω δίχως πολλά πολλά πληκτρολόγιο (εάν παίζετε στο PC) με ιδανικό σενάριο την ύπαρξη κάποιου ψηφιακού arcade τύπου χειριστηρίου Το αναλογικό είναι κατά την ταπεινή μου άποψη απαράδεκτο για την ακρίβεια που απαιτεί το Steredenn.

…υπάρχουν και μεγαλύτεροι.

Περνάμε στα γραφικάααααα… Αχ, τα γραφικά του. Τι να πω; Δεν έχω λόγια. Πανέμορφα pixel art γραφικούλια με μεγάλα μεγάλα πιξελς να αποτελούν το βασικό δομικό τους υλικό. Μοιάζουν με γραφικά Atari 2600 που πήραν αναβολικά. Με τεράστια διαφορά τα πλέον ενδιαφέροντα που έχω δει σε σύγχρονο shoot’em up game. Για κάποιο λόγο μάλιστα, που δεν μπορώ με τίποτα να εξηγήσω καθώς δεν μοιάζουν στο στυλ καθόλου, μου θύμισαν το Project-X της Team17. Ο ήχος είναι το ίδιο retroπανέμορφος και αναχρονιστικοτέλειος. Με ένα ζευγάρι καλά ακουστικά μάλιστα απογειώνεται

Το Steredenn έχει και roguelike στοιχεία, για να ακολουθήσει έστω ένα από τα υπάρχοντα trends, με τους εχθρούς να βγαίνουν τυχαία μέσα από μια ευρύτατη γκάμα. Ακόμα κουβαλάτε δύο όπλα πάντα τα οποία μπορείτε να εναλλάσσεται κατά το δοκούν. Αρκετά από τα μελλοντικά modes θα μπουν στην πορεία του early access, συμπεριλαμβανομένων των challenges από άλλους παίκτες, ωστόσο το μεγαλύτερο μέρος του είναι επί του παρόντος έτοιμο.

Κάτι όμορφο και ενδιαφέρον δεν είναι ανάγκη να είναι και περίπλοκο. Το Steredenn σίγουρα δεν είναι το δεύτερο και το ίδιο σίγουρα είναι το πρώτο. Αν νοσταλγήσατε ένα καλό shoot’em up, θα το λατρέψετε πέρα από κάθε αμφιβολία.

Εκτιμώμενος χρόνος εξόδου από early access, κατά τα λεγόμενα του δημιουργού: 2 με 3 μήνες, κατά Ιούλιο μεριά.