Ταπί την Παρασκευή – There Is No Game
Μην το διαβάσετε καν.
Μην το διαβάσετε καν.
Περιμένοντας το ADR1FT…
Τι θες να πεις “Δεν έχει Όσκαρ ο Μπουλντόζας;”
Ντόνατς, bromance και διαρρήξεις.
Αποκεφαλισμένα αρκουδάκια, tea parties με ατυχή κατάληξη και μύγες, πολλές μύγες.
Φόρα μία λευκή χλαμύδα κι ετοιμάσου για Castlevania αλά αρχαιοελληνικά.
Ο Terry Cavanagh νοστιμίζει τους γρίφους του με μαρουλάκι, λίγη barbecue sauce και διαφημιστικές πινακίδες κατευθείαν απ’το 1986.
Η πλήρης έκδοσή του είναι από τα καλύτερα της χρονιάς που πέρασε. Η τζάμπα παραμένει εξαιρετική, είτε ως πρόγευσή της, είτε ως αυτόνομη εμπειρία.
Φαίνεται χαριτωμένο, είναι σαδιστικό.
Φαντάσματα, λευκά κουνέλια και εισβολείς από το διάστημα.
Ο δημιουργός του Papers Please μας μπλέκει, ξανά, στα γρανάζια της γραφειοκρατίας.
Αν ο Ένοικος του Πολάνσκι ήταν ηλικιωμένη κυρία σε videogame.
Χαλαρώνοντας σε παράξενες διαστάσεις.
Μεράκι. Χρειάζεται αρκετό για να μπορείς σε 48 ώρες να ξεπετάς τέτοια διαμαντάκια. ‘Εστω σκατολογικά.
Τρεις λωποδύτες καταστρώνουν διάρρηξη στο σπίτι ενός μοναχικού γερο-καπετάνιου στη μεταφορά της ομότιτλης ιστορίας του Lovecraft. Σίγουρη μπάζα, σωστά;
Το L’Abbaey des Morts είναι ένα παλιομοδίτικο platformer για λάτρεις της ιστορίας. Είτε της θρησκευτικής, είτε της ρετρογκειμικής.
Εντάξει, το Escape from the Man-Sized Cabinet δεν είναι και το τέλειο text adventure, αλλά είναι ευχάριστο, σύντομο και θα σας κάνει να γελάσετε.
Το Rockrocket ξεχειλίζει – χωρίς καμμία διάθεση πατριωτικής υπερβολής – απ’το ταλέντο των δημιουργών του, ειδικά στον οπτικοακουστικό τομέα.
Εξαφανισμένη θυγατέρα πλούσιας οικογενείας. Προβληματικοί γονείς. Ηλίθιος συνεργάτης. Βρέχει. Μια τυπική μέρα δουλειάς για τον Francis McQueen, τον Darkside Detective.
Αν και ταπί την Παρασκευή, μπορείτε ακόμα να βρείτε τον έρωτα μέσα απ’την οθόνη του υπολογιστή σας. Αρκεί να είστε λίγο ανοιχτόμυαλοι…
Το Camp 1 είναι ένα ατμοσφαιρικό, μελαγχολικό point ‘n’ click που παραπέμπει στο Moon του Duncan Jones.
Απλό, γρήγορο, εθιστικό. Τι κι αν είναι περισσότερο μπιλιάρδο παρά ποδόσφαιρο; Παραμένει η καλύτερη πρόγευση για τον αυριανό τελικό.
Στο Rambo: Last Blood, ο μακελάρης Τζων δε σκοτώνει πια, μετανοεί.
Στο κομψοτέχνημα του David Shute το σημαντικότερο μέρος της εμπειρίας λαμβάνει χώρα στο μυαλό του παίκτη.