Infinifactory Review
Για το εργοστάσιο νοιάσου κι εργάσου!
Τα παίξαμε πριν από εσάς, για εσάς. Και τα καλά και τα άσχημα. Και τα πολύ καλά και τα τραγικά. Και τα ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ και το Shaq Fu.
Για το εργοστάσιο νοιάσου κι εργάσου!
Φυτέψτε τους survivors.
Νάνι νάνι νάνι, η Niko μας να κάνει!
Το Rogus ξεκινάει με καλά θεμελιώδη mechanics και ενδιαφέρουσα ιστορία αλλά οι πρώτες εντυπώσεις καταρρέουν από έλλειψη ποικιλίας που παραπέμπει σε τίτλο Atari 2600.
Καμμία ιστορία δεν είναι γραμμική, καμμία δεν είναι στατική. Mας ξεγελάνε ως τέτοιες τις στιγμές που τις μοιραζόμαστε.
Τράβα μαλλί, άσε μαλλί!
Δυσπρόσιτο, δύσκολο, δύστροπο. Και από τα καλύτερα παραδοσιακά rpgs των τελευταίων ετών.
Τί συνέβη πραγματικά στο Νεκρό Βουνό;
Οπλισμένος με πώρωση!
Άραξε εδώ, δίπλα στις μπάρες να σου πω μια ιστορία για την τελευταία μου ληστεία που πήγε στραβά…
Σαλάμι αέρος?
Εθισμός, απεξάρτηση και ξανά εθισμός…
Παίξτε τον νόμο της βαρύτητας στα δάχτυλα!
Σιγά τα αίματα…
Φλαπ φλαπ φλαπ
Ημίαιμο; ούτε κατά διάνοια. Το αγνότερο παιχνίδι μάχης των τελευταίων ετών
Από το σπίτι δεν θα βγω…
Πώς συνδυάζεται η ψυχροπολεμική παράνοια απ’τα Παιχνίδια Πολέμου με τη χαβαλεδιάρικη διάθεση των κλασικών adventures; Με κάτι σαν το Bunker
…μήτηρ πάσης μαθήσεως ή ρουτίνας;
Η εκδίκηση των old school shoot’em ups.
Το κέρατό μου!
Μία ζωή σε άσπρο ή μαύρο;
Parkour και σουρεαλισμός σημαίνει φως!
Γιο χο χο, Γιο χο χο και ένα λυχνάρι ρούμι.